درخواست تخصیص: تعداد روزهایی (به ازای هر نوع مرخصی) است که شما (کارفرما) برای یک دوره معین به یک کارمند (یا دسته ای از کارمندان) اختصاص می دهید.

 به عنوان مثال، اگر قرار باشد کارکنان عادی 15 روز مرخصی با حقوق در سال داشته باشند،10 روز تعطیلی بیماری با حقوق در سال، و تعداد نامحدود روزهای مرخصی بدون حقوق در سال (پس از اتمام پرداختی آنها)،شما باید یک دسته از کارمندان (کارمندان عادی) ایجاد کنید.3 نوع مرخصی (روزهای مرخصی با حقوق، روزهای مرخصی با حقوق برای بیماری ، روزهای مرخصی بدون حقوق)،و 3 تخصیص عبارتند از:

• 15 روز مرخصی با حقوق در سال برای همه کارکنان عادی
• 10 روز مرخصی بیماری با حقوق در سال برای همه کارکنان عادی
• تعداد نامحدود روزهای مرخصی بدون حقوق در سال برای همه کارکنان عادی

این درخواست تخصیص نامیده می شود زیرا ممکن است در موقعیتی قرار بگیرید که قرار است کارمندان این درخواست ها را از مدیریت خود درخواست کنند.

درخواست ترک(مرخصی): این همان چیزی است که یک کارمند ایجاد می کند تا از مدیر خود بخواهد در تاریخ خاصی مرخصی داشته باشد، به هر دلیلی (روز مریضی با حقوق، عروسی، تشییع جنازه و ...). سپس مدیر این درخواست را می پذیرد یا رد می کند. مرخصی فقط می تواند توسط کارمند درخواست شود که تخصیص مربوطه برای او وجود داشته باشد. به عنوان مثال، اگر از تمام روزهای مرخصی استحقاقی خود استفاده کرده باشد، نمی تواند با این نوع مرخصی درخواست بدهد.

به طور خلاصه: 

مدیریت به یک کارمند حق (=تخصیص) می دهد تا انواع خاصی از وقت مرخصی(=ترک) را درخواست کند.

تخصیص: تعداد روزهایی است که شرکت به شما اجازه می دهد برای هر نوع تعطیلات بگذرانید. 

مرخصی: درخواستی است برای گرفتن یک روز مرخصی. در صورت تایید، این روزها از تخصیص دارای همان نوع تعطیلات کم می شود